علامت @، از سال ۱۹۷۲، كه ري تاملينسون Ray Tomlinson ، آن را، به عنوان جداگري در نشاني هاي پست الكترونيك به كار برد، جزئي مهم از اينترنت و يكي از طلايه داران آن گرديد. با نگاهي به نظرات گيج كننده اي كه گاه به گاه در گروههاي خبري (newsgroup ) مختلف منعكس مي شود مي توان فهميد كه بزرگترين مشكل بيشتر كاربران شبكه، اين است كه آن را چه بنامند. عجيب نيست كه به غير از كساني كه به دفترداري، فاكتورنويسي و زمينه هاي وابسته مشغولند، تعداد كمي بطور مرتب از آن استفاده مي كنند. تعداد كمتري هم، به دنبال نامي، چيزي مثل "حرفي كه دورش يك خط گرد است"، براي آن بوده اند.
در واقع، تاريخ استفاده @ در تجارت، به اواخر قرون وسطي، باز مي گردد. يك مدرس ايتاليايي، به نام جورجيو استبايل Giorgio Stabile ، استاد تاريخ علم La Sapienza University ، اخيرا ادعا كرده كه شواهدي، دال بر استفاده آن در اسناد تجار فلورانس Florentine حدود ۵۰۰ سال پيش، يافته است. در آن زمان، نماد آمفورا (amphora = مقياسي برابر با ظرفيت يك خمره سفالي معمول آن زمان، كه براي حمل و نقل غلات و مايعات، در مديترانه، به كار مي رفت، معادل يك سيم بشكه {barrel }) بود. اين علامت، يك A (نماد آمفورا) دستنويس بود، كه به آن اضافات تزئيني دستخط خاص فلورانس نيز، افزوده شده بود.
قبلا تصور مي شد، كه اين علامت مخفف كلمه ad لاتين، به معناي "به، به سمت، در" است به همين سبب، در خط سرهم انگليسي، خط عمودي d به سمت چپ مي چرخيد، و پيرامون a كشيده مي شد، تا سرانجام، بخش پائينترش به a پيوسته، نمادي را ايجاد مي كرد.
اين نماد، صرف نظر از خاستگاهش، ظاهرا خيلي زود در اروپاي شمالي، معناي جديدش، "به بهاي"، را اختيار كرد. و استفاده از آن، در صورت حسابها، به عنوان قيمت واحد چيزي، باب شد ("3 yds of lace for my lady @ 1/4d a yard").
چون @ در تجارت استفاده مي شد، از سال ۱۸۸۰ به اين طرف، در صفحه كليد ماشين تحريرها، جاي داده شد. جالب اينكه، به عقيده بعضي از طراحان ، اين علامت آنقدر مهم نبود كه در ماشين تحريرهاي اوليه، جاي داده شود (تا سال ۳۷۸۱، نه صفحه كليد Sholes ، آن را داشت، و نه صفحه كليد Caligraph ، به جاي آن & را داشتند). بعدها جزئي از صفحه كليد استاندارد شد، ودر دهه شصت، جزء مجموعه كاراكترهاي EBCDIC و ASCII استاندارد كامپيوتر شد. از آن پس، و بويژه به دليل رواجش در اينترنت، به همه جاي دنياي شبكه كاري شده، حتي به زبانهايي مثل عربي، تاميل و ژاپني، كه از الفباي لاتين استفاده نمي كنند، نفوذ كرد.
بحثي روي ليست بحث LINGUIST، در مورد نامهاي @، در زبانهاي مختلف، حقايق زيادي را آشكار مي كند. بعضي تنها at (= به نرخ) انگليسي را، به زبان بومي خود ترجمه كرده اند. جالب اينكه، تقريبا در همه زبانها، نامهاي عاميانه اي، با منشاء حيواني يا غذايي، براي آن ساخته اند.
در آلماني، اغلب Klammeraffe (= ميمون عنكبوتي)، ناميده مي شود (مي توانيد دم اين ميمون را مجسم كنيد)، معناي تصويري اين كلمه بسيار شبيه leech انگليسي است (He grips like a leech ). در زبان دانماركي grisehale (= دم خوك) هست، (مثل زبان نروژي)، ولي معمولا a=) snabel a خرطوم دار) به كار مي رود، مثل آني كه در زبان سوئدي هست، و از طرف شوراي زبان سوئدي پيشنهاد شده است. زبان هلندي apestaart يا apestaartje (= دم ميمون {je = ك [واژه تصغيري]}) را دارد، كه در زبان فريزي به شكل apesturtsje و در زبان سوئدي و فنلاندي به شكل apinanhanta ديده مي شود. در زبان فنلاندي kissanhäntä (= دم گربه)، و از آن عجيبتر miukumauku (= علامت ميوميو) هم هست. در زبان مجاري kukac (=كرم كرمينه)، در زبان روسي سگ كوچك، در زبان صربي majmun (=ميمون)، و در زبان بلغاري اصطلاحي مشابه آن هست. زبانهاي اسپانيايي و پرتغالي هر دو arroba دارند، كه از واحد وزن يا حجمي، كه به گفته استاد استبايل خويشاوندي نزديكي با آمفورا دارد، مشتق شده است. در زبان تايلندي به آن "حرف كرم سان وول زننده" مي گويند. چكها اغلب آن را zavin�*c به معني شاه ماهي لوله شده مي نامند. در زبان عبري بيشتر strudel مي گويند، كه از شيريني سيب لوله شده ونيزي مشتق شده است. نام ديگري كه در زبان سوئدي متداول است، kanelbulle (= نان گرد دارچيني) است.
عجيبترين كلمه مورد استفاده، چون به نظر مي رسد از ريشه هاي دور آن، كه نمي دانيم چه بوده اند، مشتق شده است، snail (= حلزون) است. فرانسويها مدتهاست كه آن را، (با وجود اصطلاحات رسمي arobase يا commercial a)، آن را escargot مي نامند. كلمه اي كه در ايتاليا متداولتر است، chiocciola است. كلمه اي كه اخيرا در عبري، پديدار شده، shablul است. در زبان كره اي به آن dalphaengi و در زبان اسپرانتو به آن heliko مي گويند.
در زبان انگليسي، متداولترين نام اين علامت at ، يا بطور كامل commercial at (at تجاري) است، كه نام رسمي آن، در مجموعه كاراكترهاي استاندارد بين المللي مي باشد. نامهاي ديگر آن، whirlpool (= گرداب، برگرفته از زبان طنز كامپيوتري INTERCAL ) و fetch (= واكشي، برگرفته از FORTH )، هستند، كه تداول كمتري دارند. دو نام بين المللي، كه به زبان انگليسي نفوذ كرده اند، يكي snail است كه نسبتا زياد استفاده مي شود، و ديگري، كه عجيبتر است، snabel از زبان دانماركي است.
با توجه به علاقه انگليسي زبانان، احتمالا نام اين نماد، همچنان at خواهد ماند. شواهد زيادي هستند، دال بر اينكه اين نماد خود را از اينترنت، به انتشارات چاپي، منتقل خواهد كرد. احتمالا، @، تا مدتي نشانه مورد قبول اينترنت، مي شود، اگرچه به نظر مي رسد، محبوبيت تركيبات e- رو به افول باشد.
